top of page

Poiesz Blog: Een dag in het leven van een winkelmedewerker

  • Foto van schrijver: afkemarijevanmarrum
    afkemarijevanmarrum
  • 5 jul 2024
  • 2 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 31 okt 2024

De wekker gaat; het is half 6. Hoewel ik de wekker altijd ruimschoots op tijd zet, is het vaak de schuld van de snooze-knop dat ik tot op het laatste moment in bed blijf liggen. Het is dan ook eerder regel dan uitzondering dat ik mijn bakje thee meeneem in de auto. Hoewel de thee voornamelijk is om te drinken functioneert hij ook goed als handwarmer. Zet daar goede muziek bij op en je hebt gegarandeerd een goed begin van de dag.

 

Eenmaal op het werk groet ik iedereen om vervolgens eerst de mail te checken; er wordt weer een winkel overgenomen, in Rolde dit keer. Terwijl ik me afvraag waar ‘Rolde’ in hemelsnaam ligt, begin ik met mijn standaard werkzaamheden.

 

Als ik 20 klanten een goedemorgen heb gewenst, vijf keer gevraagd heb of ik ook in de weg sta, twee keer meegelopen ben naar een product en buurman Jan heb aangehoord over de familie die een vakantie bij elkaar heeft gespaard door lege blikjes op te ruimen van de grond, is het tijd voor de koffiepauze.

 

In de kantine maak ik een bakje thee voor mezelf en zet koffie voor de rest. Als ik mijn collega’s moet geloven is koffie een essentieel onderdeel van het functioneren en zijn ze niks waard zonder. Hoewel de grap dat ze mét koffie ook niks waard zijn wel heel makkelijk is, blijft hij leuk. Ik kan het dan ook niet laten dit weer een keer te benoemen. Als mijn collega gevat reageert met: “ze zoeken nog mensen in Rolde” is de toon weer gezet. Al lachend begin ik aan mijn bakje thee.

 

Na de pauze heb ik wat tijd over om te helpen met een DAP. Mijn collega is al enige tijd bezig met de ombouw van het bier. We hebben het tempo er lekker in als we begroet worden door een collega. Huh, het is dus al één uur. We concluderen dat de tijd structureel te snel gaat en gaan lunchen. Aan het eind van de middag zijn we bijna klaar met het ombouwen van het bier als een flesje bier op de grond valt. Hoewel dat nooit echt lekker uitkomt is de timing nu wel heel slecht. We verdelen de taken: één van ons ruimt het bier op, de ander lost de vracht en de collega die om 13:00 begon, draait bij op de kassa.

 

Als we de DAP af hebben, houden we het voor gezien. We zeggen gedag en als ik wegrijd zie ik buurman Jan twee blikjes van de grond rapen. Ik snap het Jan, ik ben ook wel weer toe aan vakantie.

Opmerkingen


bottom of page